Open relatie, kan dat werken?
Wil je partner een open relatie? Wil je je relatie openstellen? Regels voor een open relatie. Lees dit blog om te zien of een open relatie iets voor jou is.
Wat is een open relatie precies?
Elk koppel definieert zijn eigen relatievorm door middel van individuele overeenkomsten. Dit omvat ook de “onuitgesproken” afspraken, omdat volgens onderzoeken tot een derde van de mensen vreemdgaat in relaties, dat wil zeggen dat ze de relatie eenzijdig openen, wat duidelijk oneerlijk is, maar ze hebben nog steeds een variant van de “open” relatie .
Een open relatie op voet van gelijkheid werkt op basis van wederzijdse seksuele vrijheid. Dit kan zeer succesvol zijn als beide partners deze vorm ook daadwerkelijk willen. In de praktijk ervaar ik echter vaak dat slechts één partner dit wil en de ander ermee instemt om de relatie niet in gevaar te brengen. Dergelijke vormen zullen echter zeker tot het einde van de relatie leiden.
Veel paren, zelfs degenen die heel veel van elkaar houden, merken na tien of meer jaar relatie dat hun seksualiteit misschien niet is afgenomen, maar dat het niet langer spannend is. De reden hiervoor, hoe dichter mensen bij elkaar komen, hoe vertrouwder ze worden, hoe gewender ze vaak aan intimiteit ervaren. En seksuele spanning komt voort uit het onbekende. Een open relatie kan deze spanning voor sommige koppels terugbrengen. Er bestaat echter niet HET open relatiemodel. De mogelijkheden zijn eindeloos en ieder stel bepaalt zelf de regels. Van een parenclub tot een eenmalige affaire met vetorecht. Tijdens het consult maak ik kennis met een grote verscheidenheid aan modellen waarover is onderhandeld.
Kan een open relatie werken?
Wat veel paren bij elkaar houdt, is dat ze alle seksuele verlangens en behoeften uitsluitend met elkaar delen, in het belang van elkaar en hun relatie. Voor andere koppels is de eis van monogamie niet iets waar ze aan willen voldoen. Voor hen is loyaliteit ook essentieel, maar alleen spiritueel. Ze sluiten fysieke loyaliteit uit en hebben een open relatie.
Of je nu een monogame relatie wilt hebben of een van de vele varianten van een open relatie, vertrouwen en eerlijkheid zijn essentieel. Een affaire is geen open relatie. Een open relatie vereist het hoogste niveau van openheid en eerlijkheid, voorbij de pijngrens. Is een open relatie wenselijk? Kan een open relatie werken? Wat is het verschil met vriendschap plus?
Ervaringen met open relaties.
In de relatietherapie maak ik koppels mee die bijvoorbeeld opnieuw onderhandelen over de manier waarop ze met hun seksuele wensen en behoeften willen omgaan nadat één partner, of beide partners een affaire heeft. De relatie lijkt op dit moment niet altijd voorbij te zijn, maar er worden vaak vraagtekens bij gezet. De open relatie is altijd een onderwerp. Je vraagt jezelf af, kan dit werken? Wat zijn de regels? Wat kan er onderhandeld worden? Het antwoord: je moet er samen over onderhandelen, niemand anders kan het je geven.
Wie is de initiatiefnemer van een open relatie, de man of de vrouw?
Bij jongere koppels is het vaker de man, bij oudere koppels vaker de vrouw. Kortom, alleen die paren waarin beide partners vergelijkbare ideeën hebben, hebben een grotere kans om de relatie te openen. Al het andere werkt niet. Ze moeten het allebei willen.
Is er een trend naar open relaties?
De mogelijkheid wordt vandaag openlijker besproken. Maar voor jaloerse mensen met angst voor verlies zal het open relatiemodel altijd een marteling zijn. Of het relatiemodel nu een trend is of niet, wie bang is voor verlies, wil en kan niet meedoen aan zo’n trend. En niemand hoeft een open relatie aan te gaan als hij dat niet wil.
Hoeveel mensen hebben een open relatie?
Er zijn er maar heel weinig, het relatiemodel heeft de hoofdstroom van de bevolking niet bereikt, althans niet de eerlijke, open relatie. Het vreemdgaan gaat door, uiteindelijk is dit ook een opening van de relatie, alleen de ergste en meest kwetsende. Een stel dat openlijk over hun fantasieën en behoeften kan praten, kan ook onderhandelen en deze uitleven. Het zijn de geheimen die tot scheidingen leiden.
Is het open relatiemodel een illusie of kan het werken?
Een open relatie kan heel goed werken, maar er moet wel goed over worden onderhandeld (en, keer op keer opnieuw worden onderhandeld). Maar het is zeker niet voor iedereen geschikt. Iedereen die zich bedreigd voelt door de gedachte dat zijn partner sex heeft met iemand anders, zal ongelukkig worden. Aan de andere kant, als je het idee spannend vindt, zul je het gemakkelijker vinden om mee te doen aan experimenten.
Welke modellen van een open relatie zijn er?
De vraag zou eerder moeten zijn, welke bestaan niet?
- Er zijn koppels die hun relatie hebben opengesteld omdat de ene partner geen sex wil of beduidend minder sex wil dan de ander. Dit kan het gevolg zijn van een ziekte, maar ook simpelweg een afnemend libido.
- Dan zijn er koppels die hun relatie openstellen om bewust nieuwe impulsen voor hun relatie te ervaren. Ze hopen meer passie in hun eigen slaapkamer te brengen door plezierige ontmoetingen buiten de relatie.
- Er zijn ook koppels in langeafstandsrelaties die elkaar toestaan seksuele contacten te hebben, maar ook koppels die elkaar één keer per jaar een aparte vakantie toestaan, waarin een affaire prima is.
- En dan zijn er koppels die samen seksuele fantasieën beleven, zoals in parenclubs of op fetisjfeesten, waar andere koppels of mensen bij betrokken zijn.
- Er bestaat dus niet zoiets als ‘de’ open relatie. Elke overeenkomst is anders, omdat er individueel over wordt onderhandeld. Soms gaat het om kleine details, zoals of het oké is om te overnachten of dat het taboe is om voor de tweede keer sex met iemand te hebben.
De ervaring leert dat het merendeel van de open eenrichtingsrelaties mislukt omdat verschillende ideeën over seksuele trouw zulke fundamenteel verschillende waarden inhouden dat de partners zich wederzijds gekwetst voelen. Uiteindelijk maakt een dergelijk relatiemodel getolereerde zaken mogelijk. Maar bijna niemand wil slechts een optie zijn voor zijn partner, maar eerder zijn prioriteit.
Welke rol speelt jaloezie in open relaties?
Het belangrijkste gevoel waarmee partners in open relaties worden geconfronteerd, is ongetwijfeld jaloezie. Maar iedereen die aan ernstige angst voor verlies lijdt, zal zijn relatie niet openen; dat zou zichzelf martelen. Iemand die bang is voor toewijding, zal eerder een open relatie willen. Een open relatie is zeker eerlijker dan een affaire, maar beide partners moeten bereid zijn deze te hebben.
Mijn indruk is dat de open relatie juist een probleem wordt wanneer de ene partner daadwerkelijk toestemming vraagt om een externe relatie of affaire te hebben en de andere partner de wens niet kan weerstaan uit angst de partner volledig te verliezen. Dit heeft meer te maken met emotionele afhankelijkheid dan met een relatie tussen gelijken.
Mijn ervaring is dat koppels die geluk vinden in een open relatie, vanaf het begin al met dit relatiemodel hebben geleefd, of er op zijn minst overeenstemming over hebben bereikt. De suggestie van een open relatie zal voor de meeste mensen immers zeer kwetsend zijn. Als je dus een open relatie wilt hebben, moet je hier zeker rekening mee houden bij het kiezen van een partner.
Wat zijn de gevaren van open relaties?
Een open relatie brengt altijd het risico met zich mee dat één partner verliefd wordt tijdens de sex. Het is niet zo zeldzaam. Dit gevaar is enorm. Dergelijke gevolgen moeten in overweging worden genomen. Misschien is een schone scheiding en een nieuwe start de minder pijnlijke strategie.
Er kan zeker veel lijden zijn in een open relatie, maar op afstand is het net zo veel of net zo weinig lijden als in elke andere relatie waarin de partners oneerlijk tegen elkaar zijn. Paren die al lang samen zijn, hebben vaak last van onvervulde wensen en seksuele fantasieën. Er zijn nogal wat relaties die zijn mislukt vanwege de eisen die aan loyaliteit worden gesteld. Veel paren laten de sex in slaap vallen, omdat ze allebei zeggen dat het niet meer zo belangrijk voor hen is, en in die fase voelen ze dat ook zo. Maar dan komt er misschien wel een nieuwe collega langs wiens seksuele aantrekkingskracht zo sterk is dat het verlangen naar seksualiteit weer wakker wordt, met enorme energie. In dergelijke situaties praten partners vaak over het vinden van hun zielsverwant, maar misschien is hun passie net weer wakker geworden. Of het beter is om deze passie een keer uit te leven (en te beseffen dat het gras ergens anders niet groener is) of de langdurige relatie op te geven.
Wat zijn de voordelen ten opzichte van een monogame relatie?
Door mijn werk heb ik meer te maken met stellen die conflicten hebben en deze willen oplossen. Het lijkt mij essentieel dat beide partners echt hetzelfde willen en dat niemand zijn wensen terzijde schuift. Geen enkele relatie kan langdurig standhouden.
Seksualiteit is een belangrijk onderdeel van een relatie. Maar seksualiteit verandert. Passie maakt plaats voor intimiteit. Aangekomen zijn, thuis zijn, vertrouwdheid en geborgenheid maken sex heel intens en bevredigend. Maar het verlangen naar de tintelende sensatie van het onbekende verdwijnt niet. De open relatie probeert beide kanten van sex tastbaar te maken. Als partners hun wensen en fantasieën kunnen bespreken en kunnen onderhandelen over de regels waarmee zij zich prettig voelen, kan een open relatie ook stabieler zijn dan een relatie waarin onvervulde wensen frustratie en wederzijdse devaluatie veroorzaken.
Maar je moet onderhandelen: wil je weten wat je partner ervoor of erna heeft gedaan? Hoe wil je dat precies weten? Wilt u vetorecht? Wil je erbij zijn? Is kussen oké? Of een tweede bijeenkomst? Thuis of in het hotel? Wilt u de partners van uw partner kennen? Wil je daarna sex met je partner? Er valt zoveel te verduidelijken en te bespreken, dat is waarschijnlijk de reden waarom de meeste stellen de voorkeur geven aan geheime zaken, dat wil zeggen oneerlijkheid en vreemdgaan, om ruzie te vermijden.
Is een open relatie geen teken dat er iets mis is in de relatie?
Dat zou kunnen, maar dat zou ik in principe niet veronderstellen. Het is sowieso nooit een goed idee en is een teken van een gebrek aan eigenwaarde en een grote angst voor verlies als je je eigen relatie idealen wilt opleggen aan andere stellen die je niet kent. Er is meestal iets mis in je eigen relatie of wordt op zijn minst gekenmerkt door enorme angsten.
Zijn mensen eigenlijk monogame wezens?
Dit is waarschijnlijk meer een typevraag. Sommige ja, sommige nee. Ik vind het belangrijk dat mensen met hetzelfde gevoel elkaar ontmoeten en samenwerken.